مقایسه شاخص های استرس اکسیداتیو بارداری با زایمان بی درد و ارتباط مقادیر زایمانی آنها در نوزاد

مقدمه: مطالعات نشان می دهد زایمان به دلیل استرس تقاضای اکسیژن را افزایش داده و ممکن است در ایجاد استرس اکسیداتیو نقش داشته باشد، این مطالعه با هدف مقایسه شاخص های استرس اکسیداتیو بارداری با زایمان بی درد و ارتباط مقادیر زایمانی آن ها در نوزاد انجام گرفت. روش کار: در این مطالعه موردی- شاهدی از نوع خود شاهد که در سال 1386 انجام گرفت 60 زن بارداری که در هفته 40-38 بارداری بودند و تمایل به زایمان بی درد با روش انتونکس داشتند وارد نمونه گیری شدند. پس از رضایت کتبی 5 سی سی خون گرفته شد. سایر نمونه های خون از زمانی که همان مادران وارد مرحله دوم زایمان شدند گرفته شد که شامل نمونه های خون مرحله دوم زایمان و خون بند ناف نوزاد بودند. آزمایشات شامل لیپید پراکسیداسیون، گروه های تیول و ظرفیت تام انتی اکسیدانی بودند. یافته ها: لیپید پراکسید زایمان و حاملگی به ترتیب 4/61±2/712 و 4/606±3/32 بود (994/0=p ). شاخص تیول زایمان و حاملگی به ترتیب 243/265± ./. و /284±./388. بود (694/0=p) .ظرفیت تام آنتی اکسیدان زایمان و بارداری 1/26±1/015 و 1/370±1/1126 بود (56/0=p). ارتباط مثبت و معنی داری بین شاخص تیول (002/0p=) و لیپید پراکسیداسیون مادر و نوزاد دیده شد (001/0p=). نتیجه نهایی: نتایج نشان داد که شاخص های استرس اکسیداتیو در زایمان بی درد نسبت به حاملگی تفاوت نمی کند و می توان از این روش بی دردی استفاده کرد. .